Oldemorbloggen fekk meg i går til å fundera på kva me gubbane finn på for å pynta på hårstasen vår når alder og år har herja med han…og her er noko av det eg kom fram til.:

Google

 Aldrande gubbesveis.

Der har me gubbar det enkelt og lett,
toppen røyter litt, rett og slett.
Fyrst veks fram ein ørliten måne,
observert av ei årvaken kone.

Annonsørinnhold

Vintersko som holder føttene tørre og varme i snøen

Moten hjelper den hårlause gubben,
han kan gå inn i snauskalleklubben.
Han kan barbera heile toppen
og gå hårlaus på toppen av kroppen.

Om håret grånar eller fell av,
let han det ikkje verta sut eller kav.
Finn fram høvelen og set i gong,
og brått er han moderne og fjong.

Google

Så fins den morosame varianten,
håret får vekse frå issekanten.
Hentesveisen skal dekkja skallen,
men hauststormen øydelegg frisyren til kallen.

Google

Toupè er ein populær variant,
som dekkjer naken issekant.
Ei naudhavn for førtiårspanikken
og han torer gå huvelaus til butikken.

Google

«Såtene» våre kan ha mange variantar,
frå blankskallar til buskute øyrekantar.
Blondt eller raudt, svart eller grått.
Me får slita med hårpynten me har fått.
25.10.2015.M-m.

eit rim som vart skrive for nokre år sidan. Det var vel inspirert av dei mange timane gubben brukte framfor TV-ruta, til fotball, ski, skeiser etc etc.
Fotballsesongen er no på hell til glede eller fortviling, alt ettersom. Og under over alle under, Northugen har vorte einig med Skiforbundet om at han skal få gå på ski til vinteren også. Altså, ikkje berre i Alpene om sumaren. No kan “svensken” alt ta til å gruva seg. Forresten vil han visst reisa til Sverige og vera med i opningsrennet til svenskane no i haust. Det vert ikkje greitt å vera svenske denne hausten.

Google

Sportsviruset.

Annonsørinnhold

Hårfjerningsapparatet imponerte i test – nå får du unik rabattkode

 Sjukdom plagar jamt kroppane våre.
I fjor vart me råka av svinesotten.
Småsurna lunger og halsar såre,
og så kom den fårlege sumarflåtten.

 No ha me fått ein ny epidemi.
Han råkar oss i alle aldrar.
Diagnosen er sportsidioti.
Sjølv media gryler og skvaldrar.

 Sportssykja herjar heile året.
Sjølv er eg biten av basillen.
Kjerringa riv og slit seg i håret
og eg er rusa på sportspromillen.

 Når marka er kvit er det vintersport.
Skirenn og skeiser er sykja no.
Her gjeld det å gå styggjeleg fort.
Spaning stor, du rekk snautt gå på do.

 Misser du eit toppunkt er inga krise,
sjølv om du forlet skjermen ei stund.
Alt som har hendt, kjem att i reprise.
Du går ikkje glipp av eit sekund.

 Om sumaren er det fotballtid,
nokre spring galen etter ei kule.
Stundom vert det ein blodig strid.
Aktørane baskar seg blå og gule.

 Alle vil sparka kula i mål,
men der står ein og vaktar buret.
Tribunar er fulle av agelaust skrål,
og sjelvande augo mot stadionuret.

 Endeleg er kampen slutt.
No skal det fram ein djup analyse.
Alt vert synt oppatt, snutt for snutt,
fylt med alvorsam ekspertise.

 Og me sit og glor i TV-ruta.
Fotballvirusen herjar i kroppen.
Tankar for anna gjev dårleg valuta.
Heildøgnsfotball må vera toppen.

 Sjå på deg sjølv, korleis er formen ?
Ber du deg åt som du knapt er klok.
Tenk over dette i fotballstormen.
Kva tid var det sist du opna ei bok ?
10.11.2010.M-m.

Google

Ettersom eg korkje strikkar eller syr skjøner de vel at eg kan slita med emner og innlegg som interesserer mange av mine bloggvener.  Ja, til og med på blomefronten kjem eg til kort. Her begrenser aktiviteten min seg til eit og anna impulskjøp på kjøpesenteret når samvitet eller frua gjev meg melding om at heimen kan ha visse forventingar til meg.
Filateli , eller frimerkesamling duger ikkje som sjekketriks, det er prøvd, og ettersom ein sjeldan ser eit brev med frimerke er vel filatelihobbyen etter kvart ein aktivitet for spesielt interesserte. Altså ikkje noko å blogga om det heller.
Kva står det då att å skriva om for ein gamal giktbroten gubbe?
Jau, små og større hendingar i ein kvardag som startar med kaffi og avislesing.
Apropos avislesing så såg eg i dag at vårt stolte teater, Den Nationale Scene (DNS) slit med besøkstala. Då ser eg at det undrar både teatersjef og lokalavis at det vert slik ettersom kritikarane har rost teaterstykkja opp i skyene det siste året.  Jaja, men me teaterinteresserte er ikkje like entusiastiske.
Vel,  då får teateret finna seg eit anna publikum å spela for, eller endra på reportuaret.
Personleg tenkjer eg at det interne bikkjeslagsmålet mellom leiing og enkelte tilsette som har herja teateret det siste året også har sett sine spor ute blant folket. Det har antakeleg også ført til at ein av byens sin flinkaste og mest folkekjære skodespelar, Helge Jordal har funne seg andre scener å boltra seg på. No er han på turne med stykket, «Førstereis». Det burde de nytta høvet å sjå dersom det vert oppsett i dykkar nørmiljø.
Nei, nå kom eg visst bort frå mine eigne daglege utfordringer. Jaja, me gamlingane er lett å spora av.
Så vart det altså eit lite innlegg av dette. Eg får koma attende til andre sider av pensjonistkvardagen ein annan gong.
Men fyrst skal eg på teateret og sjå Hellemyrsfolket, forresten ein av suksessane til DNS dette året.
Ha ein kreativ bloggdag.

Annonsørinnhold

Her er de beste kjøpene på januarsalget

…stormen, som suser inn over landet, og regnet som pisker mot ruta og snauskallen når gubben som snarest tar morgenturen ut til postkassa etter avisa, som på si side varsler nye uvær.
Vi er snart inne i den gråeste måneden i året, nemlig november. Da er det bare å drømme seg med Bjørnson som valgte seg april, selv om han selv tilbragte mange av sine favorittmåneder i Roma.  Eller kanskje en heller skulle rope.: “Kom mai du skjønne milde” slik han gjorde den litt mindre kjente poeten Øivind Nordheim.
Nei, her er det bare å komme seg ut av drømmene, få på seg den lange undikken og stå i mot den kommende vinternatten.
 
Google.
Vi som bor i ferjenorge må nok belage oss på noen slike hufseturer i løpet av vinteren. Nå må visst gratispassasjerene/EL-bilene også se i frontlyktene at de glade gratisturene med ferjer og gjennom bomstasjoner nå går mot slutten. Men, ærlig talt, det bør vel ikke forbause så mange at en tjeneste må koste litt.
Men nok om høststormer og gratispassasjerer. 
Det er ikke stort mer enn en uke siden himmelen såg helt annerledes ut.

Da møtte dette morgenbildet gubben, en vindstille morgen med sol i tretoppene. Hvem kunne da tenke seg et stormfylt landsskap?
Vel, det er bare å bite tenna sammen og stille klokka mot nærmeste sommer, finne fram ski, kondomdress og vinterdekk i møte med kong vinter med godt mot.
God helg!

Annonsørinnhold

Vintersko som holder føttene tørre og varme i snøen

Nå har fraværet fra bloggen vært rimelig langt, men gubben mener seg å ha gyldig fraværsgrunn denne gangen…Det er slik at når maskineriet svikter så må det vedlikehold til, og det er en aktuell problemstilling som jeg kanskje kommer tilbake til i en senere blogg.

I sommer var jeg heldig å vinne førstepremien i et lokalt lotteri. Det var en tur til Hirtshals med denne båten.

Google
Så da var det bare å sale gampen og komme seg ombord med frue og bil. Riktignok var danmarksoppholdet bare 12 timer, men da fant vi ut at bilen var et nødvendig fremkomstmiddel for oss.

Vi gikk ombord på Nøstekaien, og på andre siden av vågen der skimtes parabolantennene til TV-2.

Haugesundsbrua ble passert i fin stil og i meget fint vær.

…Og innvendig i båten møtte vi bl a Magnus Carlsen-inspirert gulvbelegg.

En kaffekopp og utsikten i karmsundet var avslappende og godt.

En smakebit fra kveldens rikholdige buffet kan også vises fram. Maten var god, men best av alt var at man kunne forsyne seg med Bacchus’ gleder fra tappekran…!

…så var det Danmark med flotte veier og utallige sanddyner på nordpynten av Jylland.

Skagen låg litt øde og forlatt, i alle fall båthavna. En større fiskebåt var satt opp på kaien for vedlikhold.

Var båthavna tom, så hadde også parkeringsplassen ledige plasser, som man kan se…og best av alt – bilettautomaten hadde gått i vinterdvale så parkeringen var gratis.

Ja, selv Pakkhuset, den populære restauranten på kaia såg lit forlatt ut, men inne var det varmt, og den gode fiskesuppa var fremdeles på menyen.

Et par småhutrende fiskere var også plassert på kaiområdet.

Før vi forlater havna tar jeg med et bilde som understreker at sesongen definitivt er over.

..for den del, butikkene ved sjøkanten var ikke plagsomt fulle av folk, men tilbudene var svært gode.

Det var også tilbudet i gågatene, og…

…når fikk jeg hårklipp til kr 150,- sist? Jeg kan ikke huske det…

Noen hadde forresten lagt inn årene for sesongen, men gled deg til påske da kommer tilbudet tilbake,

Frokost måtte vi ha og “Jakob” ordnet den saken for oss, velsmakende og godt.

Gubben valgte en noe tyngre meny, både mat og service var ypperlig.

Det var også plassen på Løkken strand. Ingen viltre ungdommer, ei heller trangt om plassen på stranda.

Så er vi tilbake til Hirtshals hvor båtene stort sett lå uvirksomme i havna.

Her har de forresten funnet en plass til, og vedlikeholdt hornmina, som fremdeles tar i mot bidrag til krigsseilerne etc. Hvor har de gjort av den tilsvarende mina i Bergen??

Det ble ikke tid til et sildebord på kroa denne gangen. Derimot ble det kjøtthandel i Winters kjøttbutikk like ved.

Hjemturen gikk i rolige former som det sømmer seg et tilårskommet ektepar. Overraskelsen dukket først opp på kaia i Bergen hvor vi ble sendt inn i en garasje for tollklarering. Her ble bil og bagasje støvsugd,men som tidligere skrevet var vår import av tollbelagte “goder” også innenfor sømmelighetens grenser.
En fin tur blir konklusjonen.

Annonsørinnhold

20 vinterjakker på salg: Tykk, varm og stilig

Google

No har me i mest alle år høyrt at det vert bevilga alt for lite til forskning, og det kan gjerne vera noko i det. Men stundom tek forskningsinnsatsen vendingar som gjer at ein stakkar kan setja både kaffikopp og tefat i halsen når ein les morgonavisa. Slik var det i alle fall i dag etter at eg og kjerringa hadde lagt bak oss diskusjonen om kven som skulle få lesa avisa fyrst. Den striden vann eg, som vanleg.
Vel, attende til forskinga, og i dag var det Transportøkonomisk Institutt som hadde laga ei utgreiing om famtidig prising av kollektivtransporten. Her er så nokre av framlegga/konklusjonene.

1. Prisane bør vera høgare i rushtidene enn i trafikksvake periodar. Flott, tenkte eg, då kan eg kanskje ta bilen til jobben med lettare samvit. Men nei, sjølvsagt skal det            leggjast ei rushtidsavgift på bilane også. Jaja, men er me ikkje like langt då, berre med den skilnaden at transportselskapa og stat/kommune får meir pengar i kassene      sine, og me kundane mindre?

Annonsørinnhold

Vintersko som holder føttene tørre og varme i snøen

2. Ein bør betala for komfort. Altså bør det betalast meir for sitjeplassar enn for ståplassar, meiner vitskapen. Men denne løysinga meiner eg å ha høyrt om før. Då var det i      luftfarten kor Ryanair ville lansera ståplassar på flya sine. Det kokte bort i kålen. Billege ståplassar på buss og trikk er vel ingen mindre risikosport enn på flya, vil eg            tru.  Vil det ikkje vera morosamt å sjå overfylte bussar med ståande passasjerer medan setene stor tomme?

Jaja, men no ser eg i avisa at politikarar vender tommelen ned for desse effektiviteringstiltaka, men kven veit, kanskje me likevel ein gong i framtida vert tilbydd gratisplassar hengjande på utsida av bussen eller trikken.

Nei. skal me få betre byluft kunne det vel kanskje vera verd å setja ned prisane på kollektivtransporten for ikkje å seia å ta prisane heilt bort, i alle fall i rushtidene.

No opplever me nærast ei stor folkevandring kor heile folk rømer frå krig og naud. Det er for meg heilt absurd det som skjer, at stater er så vanstyrte at storparten av innbyggjarane lyt røma. Stormaktene forar land og opprørarar med kuler og krutt, og millionar lir under bomberegnet.
Dei har ikkje noko anna alternativ, dei må vekk. Då er det viktig at dei kan få hjelp. Hjelp til å finna seg ei ny framtid i eit nytt land, og me må gjera vår innsats….

Google
Gullskjeia i munnen.

Paraplydrink og solstol på øvste dekk,
jobb og kvardag har turka vekk.
Eit liv i luksus, trygt og godt,
langt frå ufred, krig og sott.

På toppen av velstandspyramiden
ligg du og «meskar» deg i syden.
Auget ditt finn berre hav og sol
der du strekkjer deg i din liggjestol.

Annonsørinnhold

Her er de beste kjøpene på januarsalget

Det ligg her rundt deg, alt du treng,
bugnande matbord og oppreidd seng.
Du treng ikkje løfta på ein fing,
du saknar ikkje ein einaste ting.

Google
Men Middelhavet har ei anna side,
andre lyt for liva sine stride.
Dei har inga luksusyouht
berre ein overfylt gummibåt.

Dei har inga gullskjei i munnen,
hjå dei rår krig og ufred grunnen.
Dei fekk tildelt eit vanstyrt land
kor bomber fall og  heimane brann.

Dei laut røma for å berga sine liv
koma seg vekk frå kuler og kiv.
Trassa varme og opprørd hav,
men mange fann der si våte grav.

Eit leveverdig liv var deira mål,
langt bort frå heimlandets terrorbål.
Til Soria Moria-landa dei drøymde om
til framtidsvon og pusterom.

Skal me ikkje hjelpa eit utbomba folk
Som rømer i ein søkkjande holk
Skal me sitja og lata som ingenting,
utan å røra ein einaste fing.

La oss hjelpa så langt me makter
utan frykt for framande drakter.
Opna vår dør og rei opp ei seng.
Gje von og framtid til dei som treng
05.10.2015.M-m.

Google

For nokre år sidan vart dei samde i FN og Nato å bomba ned Gadaffi i Libya, og vesle Noreg gjorde så godt me kunne. Resultatet vart at Gadaffi no er borte, mange sivile fekk smake bomberegnet, og i Libya rår anarkismen i dag.
Same regla omatt i både Afgahnistan og i Irak, krig, bombing og ufred i regi av FN og Nato, men har dei fått fred der borte? Titusenvis av sivile har dei greidd å slakta ned med bombinga. No skal det seiast at irakarar og afghanar greier jobben med å slakta sine medborgarar sjølv, no etter at USA og dei allierte har trekt seg ut, så fred har det slett ikkje vorte.
No har Putin og Russland også teke til våpen, og han har starta å bomba i Syria, noko som amerikanarane har halde på med ei god stund allereie.
Så er det visst med desse bombene at dei ikkje alltid råkar dei måla dei er tiltenkt – eller er det nett det dei gjer?
I alle høve, me høyrer ikkje sjeldan at bombene har råka sivile mål. Er det “vesten” som har feilbomba kjem skjellsorda frå øst, og omvendt.
No har så Putin treft heilt andre mål enn dei tiltenkte, og amerikanarane protesterer på det sterkaste, samstundes som dei sjølv bombar eit sjukehus i Kunduz/Afghanistan i filler med mange døde.
Dette er både tragisk og håplaust. Desse landa nede i midtausten vert bomba attende til middelalderen utan at det stakkars folket der får fred. Kva som må gjerast for å få til fungerande og fredelege statar veit ikkje eg. Det eg derimot veit er at denne aggressive krigføringa slett ikkje fører til anna enn meir ufred. Det må vera godt bevist no etter fleire tiår med krig.
Er det rart at innbyggjarane rømer landa og set ut i vanvittige dødsseglasar over Middelhavet for å prøva å finna seg ei framtid???

For enkel framstilling av eit innfløkt internasjonalt problem, tenkje du. Javel, kanhende, men resultatet av galskapen er klårt i dagen.

Google

Annonsørinnhold

Vintersko som holder føttene tørre og varme i snøen

Som de ser greier eg ikkje heilt å leggja kongehuset bort denne månaden heller, og meir kan det fort bli ettersom Ari Behn no skal spela Jeppe på Berget på ei lokal scene her vest.
Ellers måtte kommunevalet kommenterast, og ikkje minst ufreden i fredspriskomiteen som var det næraste me kom ei politisk krigserklæring denne månaden. Det er berre å referera til Kolberg sitt ordelag i Dagsnytt 18.
Ja, og så har Volkwagenswerken lurt ei heil verd til å tru at me dieselbrukarar er miljøenglane i verda…Utruleg kva smart programvare kan lura oss til å tru.

Google

September 2015.

Kjekt med gode og rike vener.
Ja, slike som kongehuset har,
som tek dei med til sine luksusstrender
med champagne og russisk kaviar.
Men stiller du spørsmål om luksusturen
vert «krompen» både tagal og sturen.

Dei kongelege skal på «visitas»,
Drøbak er deira destinasjon.
Skuleborn vert pynta med flagg og stas
 visstnok etter slottet sin rekommendasjon.
Eit anna land krev også slikt,
det med kleskode og oppmøteplikt.

Skulevala er visst «det store rabalder»
med agitasjonar så busta fyk.
Her er skråling skrik og skvalder
ein kan undrast om stemmebanda ryk.
Dei lyt øva seg, den unge garde,
snart skal dei kveikja sin politiske varde.

Så er kommunevalet endeleg omme
og Jonas smiler frå øyre til øyre.
Sigeren hans, den måtte komme,
dei blå-blåe var ordentleg ute å køyre.
Dei har rota til politikken
utan å ensa den sterke kritikken.

Krangel, rot og sundagsopen butikk
kosta stemmer i tusental.
Lite lytta dei til folket sin kritikk
og freidig gjekk dei til årets val.
Som kjend står hovmod oftast for fall,
og tom vart han då, deira valsigerspall.

Kva hender no i fredspriskomiteen,
der kranglar dei så busta fyk.
Sekretæren fyrte av orddiareen
då han gav formannen æresstryk.
Kva hender med to store i ein sekk,
Jau, hanekammar brusar, og freden er vekk.

Kva vart det av gamle folkevogna vår,
ein trufast og trygg ekvipasje.
Me trur mest ikkje det som i avisa står,
om utsleppsmål som var rein staffasje.
Nei, bilen spyr ut både eiter og gift,
frå enno ei fallen mønsterbedrift.
30.09.2015.M-m.

Google