Det var det Bjørnstjerne Bjørnson som gjorde i sitt dikt, og jeg tillater meg å referere det første verset;

Jeg velger meg april.
I det den gamle faller,
I den det ny får feste.
Det volder litt rabalder,
dog fred er ei det beste,
men at man noget vil.

Google.

Nogen har villet noe også i denne april måned, og jeg har som vanlig notert meg noen av episodene/hendelsene og prøvd å sette mine ord på dem.

 April 2013.

Skal du hogga og lø opp ved
og leggja den under eit lite tak.
Du kan slett ikkje gjera det,
utan at det vert ei byggjesak.
Titusen i gebyr  og ingen harme.
For pytt, veden gjev deg då varme.

No skal talet på sjukehussengjer ned,
medan ventelistene aukar kvar dag.
Helseministeren bortforklårer det,
han er så høg, mørk og ordhag.
Han har kontroll med sjukehusdrifta,
me lyt visst innsjå at tidene har skifta.

Vår oljeminister tøyer strikken
og tek opp arven etter bestefaren.
Medan den gamle poserte i undikken
syner ungdommen rumpa og veslekaren.
Ein skrivekåt journalist var på staden.
Og då starta den politiske balladen.

Dei raudgrøne har rista på valflesket att.
Fem hundre milliarder til nye vegar.
Alt skal sjølvsagt gjerast utan høgre skatt,
og me vert kvitt våre krøtterstegar.
Men til deg som feirer og trur på fleskefeita.
Bompengar skal valflesket heita.

Så fekk me ei finurleg sak på tampen,
ei ullen blanding av politikk og butikk.
Langt framme i vegbyggjingskampen
slumsa han det til med tvilsam etikk.
Forfordeling og tvilsam lobbyisme,
ordet for det er nepotisme.

Eg har ikkje så mykje frå vår heimlege strand
etter to veker under sumar og sol.
Medan eg nyt livet i sol og lavasand
registrerer eg utan å stikka under stol,
at gater er fulle av halvferdige hus.
Truleg etter politikkens eurorus.

Trass i krangel og kiv i andedammen
lever me i vår sutalause velstandsverd.
Langt frå den havarerte fattigprammen,
men brått kan me også sjølv vera der.
Me lyt audmjukt her oppe på øvste dekk
visa nøysemd så ikkje bobla sprekk.
30.04.2013.M-m.

Dere har kanskje hørt Martin Ljung framføre sketsjen om Fingal Olsson hvor følgende replikker forekommer.: 
” Men er det inte Fingal Olsson ? Han er død. Men han rør ju på seg!”
Vel, gubben og frua har nå vært og rørt på seg i 14 dager, og her kommer en litt ustrukturert billedreportasje som skal gi en liten pekepinn på hvor ferden har gått. Så er det opp til leserne å gi tilbakemelding på hvor turen gikk. Passelig oppgave en mandags morgen.

På blomstermarkedet bugnet det på bord og i hyller.

Flotte turmuligheter langs sjøen.

Ikke lenge siden folk bodde slik.

Dette er dagens bolig for enkelte.

Fiskerhavna låg idyllisk til og båtene var fargerike. Som dere ser i bakgrunnen ligger sjørøverskuta der ute og lurer.

Dere kan lure litt på hvor vi befinner oss mens vi venter på dette. Mer fra turen etterhvert.

Ha en fin dag kjære bloggvenner.

Annonsørinnhold

Pakk deg inn i noe fint: Høstens lekreste jakker

Etter en lang periode med kjølig, men strålende vær visste vi alle at det måtte komme et væromslag, og da helst til mer vårlige toner.
I gårkveld og i natt kom omslaget, og det bragte først sludd (valleslette), siden hagl, og tilslutt snø.
April kan være lunefull, og her er noen øyeblikksbilder fra i morges.

Først et gløtt ut gjennom vinduet. Her lyser påskefloraen inne, og snøen ute.

I går grillet vi mørbrad borte i kroken der, i dag må nok grillen fryse i sin ensomhet.

og ettermiddagskaffen må vi nok finne en annen arena for i dag.

Ha en fin week-end gode bloggkontakter.

Annonse Tights.no

Gigantisk flyttesalg: Opptil 75 prosent på treningstøy

Lånt fra Google.

At det er in med badestamp gikk omsider opp for gubben også, og han skred til verket med stor entusiasme.
Her er så historien og gubben og stampen.

Stampen til gubben.

Annonsørinnhold

Høstsalget er i gang: Sikre deg høstjakken på tilbud nå

Her er gubben sin våte draum.
Han ville ha seg ein badestamp,
ein som vart varma opp utan straum,
kor han kunne sitja i eimen av damp.

Då kveldane mørkna skreid han til verket.
Stampen vart kjøpt og sett på plass.
Vatn vart fylt opp til plimsollmerket,
og oppfyring starta ved gubbens palass.

Å få opp varmen var ikkje lett.
Det gjekk med innpå tre sekker ved,
til badeklart vatn frå neglesprett,
og skrotten til gubben i vatnet gleid ned.

Champagnen vart spretta, og glasa fylt opp,
og innvigningsfesten var i gong.
Heile slekta fekk dynka sin kropp,
i blitzregn og til julbelsong.

Festen vara til langt på natt,
der ute under stjernefloga.
Frå stampen høyrdes skjemt og skratt,
og mang ei ljosskremd soga.

Til sist vart gjestene varme og trøtte,
og månen smilte skjeivt frå si høgd.
Han flira av alla syner han møtte,
og gubben fann senga si blid og nøgd.
29.03.2013.M-m.