Her er dagens funn på verdensveven. Trykker du HER vil du finne en litt spesiell og artig dansefremføring. Du må antakelig trykke deg forbi en feilmeldingsramme. Prøv da vel!
Ha en god dag.
Maja…
En av mine bloggvenner har bedt om et blide av katta vår Maja som runder 15 år i disse dager – still going strong.
Her sitter gamlemor. Hun er en ekte skogkatt med flott stamtavle.
Tanker i snøstorm…
I dag kommer snøen nedover, oppover ,bortover, innover og utover. Det er faktisk full snøstorm og gubben fyrer som en gal for å holde varmen i kjerringa. Ovnsdyret har allerede fotært nesten en halv sekk med ved denne dagen og innetemperaturen har passert 20 grader med tvilsom margin. Jaja, kjerringa er fornøyd i alle fall.
Jeg har, i tillegg til å stormfyre, også gjennomgått søndagBT, og her fant jeg en interressant sak om fredprisutdelingene de siste årene, og her er overskriften.
Her er overskriften, og allerede her finner vi et oppsiktsvekkende forslasg, nemlig at Tyskland bør foreslås som kandidat til prisen. Det er professor em. Gunnar Skirbekk som foreslår dette. Han mener at Tyskland har gjennomført denasifisering, utvilket det tyske økonomiske vidunderet, skapt fred og forsoning med franskmenn, polakker og andre land i nærområdet, og de har dermed utgjort en betydelig fredsfaktor i et urolig Europa. Jeg kan ikke være uenig i det.
Ellers tar intervjuet med Skirbekk for seg mange sider ved fredsprisutdelingen de siste årene, og han mener at iht Nobels testamente skal fredprisen deles ut til de som har oppnådd fred , ikke til forventninger om fred. Fredsprisen til Obama er et godt eksempel på det siste og etter Skirbeks – også min mening en klar feilutdeling.
Han stiller seg også tvilende til at nobelkomiteen kun består av pensjonerte (avdankede) politikere, det gjør prisen til et politisk virkemiddel, noe den slett ikke skulle være. Han stiller også spm om komiteens kompetanse og er spesielt kritisk til Jaglands ledelse og håndtering av prisutdelingene de siste årene.
Et av momentene han løfter er komiteens tolking av kobling mellom menneskerettigheter og fredsarbeide, og han viser til eksempel på at å utøve sin menneskerett slett ikke behøver å gi fred. Her viser han til mennskeretten ytringsfrihet, hvor karrikaturtegningene har skapt alt annet enn fred.
Han mener at utdelingen til Liu Xiaobo heller ikke har gitt positive resulater.
Intervjuet med Skirbekk er tankevekkende og sikkert kontroversielt. Men jeg tror Norge bør tenke gjennom hvordan vi forvalter vårt privilegium med å dele ut en anerkjent og toneangivende pris. Går vi i riktig retning, og har prisutdelingene tiltenkt effekt ?
Det at svenskene nå skal gjennomgå våre disposisjoner med prisen bør i seg selv føre oss inn i en kritisk gjennomgang av våre disposisjoner.
Ha en fredelig søndag.
Idetørke…
Ettersom jeg tidligere har skrevet at føler man at man ikke har noe å skrive om så bør man la det være – ja, så burde jeg det i dag.
Men så bladde jeg litt i Google og fant disse litt absurde øyeblikksbildene, og da er veien til å dele dem med dere ikke lang.
De er av og til ikke til å unngå!!??
Hva skal man si, når man blir konfrontert med noen som insisterer på at man kjenner deg uten at en selv har den ringeste ide??
Uff! Her må uoverensstemmelsene være eksplosive ?
Hei hvor det går…
I dag her endeleg snøen kome til oss her midt på Vestlandet. Til glede for fotgjengarar i glatte sko, som med stor fåre for lårhalsane sine gjev seg ut på glatten. Ja, og så får endeleg bilistane gleda av å prøva bilane sine som rattkjelke på ubrøytte vegar.
I fjor, under eit liknande snøver skreiv eg nokre vers som eg antakeleg la ut på nettet då. No høver nok dei same versa, så eg tar sjansen på ei reprise.
Den første snøen.
Brått så var han her att,
den aller første snøen.
Stilt og varleg han datt,
og la seg ut over bøen.
trea fekk si vinterkåpe.
Vinteren er i emning.
Vegar er sleipe som såpe,
Mang slags morgonstemning.
Har du fått på vinterdekk,
då kan du vera letta og glad.
Du startar bilen tøff og kjekk.
Eit trykk på gassen, du er avstad.
Du forserer fyrste bakken.
Dette går jo som ein leik.
Framleis inga ripe i lakken,
til du kjem til neste kneik.
Her står alt frå botnen til toppen,
dei står og stongar bil på bil.
Øvst står han som skuldast stoppen.
Han må sikkert vera stril.
Der står du og slurar og spinn
saman med andre på kross og tvers.
Sverjande, storsint og grum i sinn,
syng du ut ditt nidingsvers.
Men bannskap er til inga nytte.
Her gjeld berre ein medisin.
Kom deg ut, hjelp til med å dytte,
då rekk du omsider jobben din.
Slik har det vorte, år etter år.
Snø og glatte kjem alt for fort.
med hatten i handa du står
i snø på leggen og ynskjer deg bort.
Bort frå vinterdekk og is,
sørover til varme og til sol.
Til strender og solvarm bris,
med longdrink og liggjestol.
Bort frå måking og glatte på vegen.
Der gjeld sumardekk heile året.
Kjende du deg tung og segen.
Her kan du retteleg slå ut håret.
Men sjå ut glaset, vinteren er vakker.
Snøkåpa lyser opp naturen.
Ungar på ski på eng og i bakkar.
Sit ikkje inne tung og sturen.
Hugs at i sol og gloheit bris
har mange hug på litt svalande vind.
Dei drøymer kanhende om snø og is,
ynskjer dei såg ei snødekt tind.
21.10.2010.M-m.
Er Gud ein terrorist…?
I dag er eg kanskje litt meir kontroversiell enn vanleg, men spørsmålet har lagt og lurt i hovudet mitt ei stund.
Google.
Frå den fundamentalistiske delen av kristenfolket har det den siste tida kome fram at dei meiner at terrorhandlingar me har opplevd den siste tida kan vera ei åtvaring frå gud om at me lever i synd og bør endra livskurs. Dette kjem ikkje berre frå ein forvirra person, men sit eit stykkje inn i margen til partifolk i Krf.
Om utsegnene frå fundamentalistane skal takast på alvår, tyder det heilt enkelt at dersom dette er ei guddomeleg åtvaring. Ja, då må også Gud vera ein terrorist.
Her er det ikkje skilnad på terroristen og Gud. Helaren er som kjend ikkje betre enn stelaren. Korleis høver dette med gudebiletet vårt om ein rettferdig og miskunnsam Gud?
Då opp til karrikaturen over. Eg trur at slike utsegner viser at grupper i kristenfolket stundom skyt på seg sjølve.
Synspunkt frå andre ?
Framand fugl…
Foto.: BT.
Nathan snart syv år. Født i Norge, gått i barnehagen og har begynt på skolen her. Snakker “kav bergenser” og har alle sine kamerater her. Har foreldre som har bodd her i ti år, hatt fast jobb her helt til arbeidstillatelsen ble inndradd ved årsskiftet.
De skal tilbake til Etiopia og til et usikkert og for Nathan et helt fremmed liv. Er dette en menneskeverdig og raus behandling av mennesker som av ulike grunner har kommet hit, og som staten har somlet så lenge med å sende tilbake at de nå er fullintegrert i vårt samfunn og nyttige samfunnsborgere.
I Amelie-saken, for de som husker den, ble det hevdet at dersom hun fikk bli i landet ville det skape presendes og vi ville få et rush av liknende saker. Hva har skjedd? Så vidt jeg vet har det ikke kommet noen i Amelies kjølvann.
Selv om vi har ca 400 papirløse barn her i landet tror jeg ikke at det heller denne gangen vil komme noe rush. Jeg vil tro at Norge har plass til, ja til og med behov for alle de 400 med foreldre om det skulle være aktuelt å gi alle oppholdstillatelse.
Jeg appelerer derfor til deg Jens som snakker så mye om raushet, vis raushet i praksis og la Nathan og hans likesinnede få bli her.
Heimlaus.
Du kom til i verdas rikaste land,
du bad ikkje om å få koma.
Med røter frå redsle og ørkensand,
dei søkte ei tryggare råma.
Dei søkte eit betre liv for sine,
i eit land utan fatigdom og pine.
Du leikte deg gjennom dei fyrste åra,
fekk vener og vart ein fullnorsk gut.
Lite kjende du foreldra si tåra
og redsle for å verta send ut.
Eit liv i Noreg fekk de ikkje starte,
så stort var ikkje det norske hjarte.
Du starta glad på din skuledag,
skjøna ikke foreldra si sut.
Me skulle ikke lenger få vera i lag,
norsk hjartelag sendte dykk ut.
Ein framand fugl måtte sendast bort,
eit pennestrøk, så var det gjort.
Du skal til eit land du aldri har sett,
og ut til eit folk du ikkje kjenner.
Du veit snautt om du får eta deg mett,
og der har du heller ingen venner.
Får dette barnet eit verdig liv,
i diktaturet med ufred og kiv?
Me sit att med ei gullskjei i munnen,
medan andre lyt tyggja på stein.
Då smakte maten litt beiskt i grunnen,
det hjelpte ikke at kveldssola skein.
Hjelp denne heimlause guten.
La han ikkje bli sendt bort av futen.
28.01.2012.M-m.