Frå stoveglaset…
Dei er her kvar dag,
dei to store fuglane.
Mektige siglar dei,
i vinddraget frå aust.
Dei ansar knapt,
at dei er jaga
av små konkurrentar.
Store er dei.
Sterke er dei.
Dei er kongane i lufta.
Kongeørnene i Øygarden.
M-m.
8 kommentarer
Åhh, så heldig du er som kan skue disse vakre fuglene 🙂 Ser de ofte når jeg er heime i Lofoten. Vakker poesi! Poesi er best på nynorsk 🙂
flott bilde,ørn er en flott og mektige fugl ja det er helt sikkert
fruensvilje: Ho var såpass høgt oppe at det vart vanskeleg å fokusera, men dette er nok fuglen min. Han sit ute i holmane og passar på når eg er ute og fiskar om sumaren…
lulltove: Takk. Ja, oppe der du er fra fins mange vakre synsopplevelser, ikke minst de mange ørnene i lufta. Her har den kommet tilbake i løpet av de siste 15 – 20 åra. Mht poesi og nynorsk så liker jeg godt å bruke mitt språk når jeg skriver. Får liksom best fram nyanser og uttrykk da…
Fin observasjon. I lufta er dei nok kongar, men dei har ein farleg konkurrent på bakken; minken. Vonar dei legg egga så lurt at denne tjuven ikkje kjem til.
Pedro: Her i Øygarden hekkar dei på ytste øyene ute i havgapet, så der er det ganske trygt for minken.
Flott dikt! Tror vi så en av dem også her borte hos oss.
Brodern: Ja, der satt en ute i Hjartøya i dag…