Ettersom dere alle ser fram til, og skriver om en vår som – lik alle år – lar vente på seg, satte jeg meg ned og noterte noen moment etter en skrantende hukommelse.
Kilde.: Google.
227. 1. April 2011.
Vinterfrosne kroppar lengtar mot vår.
No vil me endre fargen på bøen.
Sola som høgre på himmelen står,
tykkjes også vera lei av all snøen.
Du ruslar ut til blomehagen,
i von om å finna ei spira av vår.
Enn om det vert nett denne dagen,
at du framfor vårunderet står.
Det kramar i snøen, det dryp frå taka,
du kjenner ein underleg varme i kroppen.
Snart kan du gå ut og rydda og raka,
til fuglesongen frå bjørketoppen.
Du leitar fram vårkleda dine i skåpa
i lengt mot meir lettkledde dagar,
utan ullskjerf og vinterkåpa,
og utan at snøen og kulda plagar.
Men roa deg no, nyt dei fyrste signala,
tru ikkje at våren har kome til gards.
du vil enno ei stund med vinteren bala,
me er berre komen ut i mars.
21.03.2011.M-m.
Så nydelig skrevet! Fin trøst til oss i Trøndelag! Ha en deilig dag! 🙂
ernashus:Mellom snøbygene lysner det stadig, men av bildene du viser oss i dag føler jeg litt med dere nå. Ha en fin dag.
Hyggelig att du liker bloggen min:))fint dikt du har her
fruensvilje:Takker. Av og til kommer inspirasjonen så da gjelder det å finne fram papir og blyant. Ha en fin kveld.
Har du diktet selv er jeg virkelig imponert,
fruensvilje:Joda, det er nok resultat av mine funderier, og her kommer mer etterhvert. Ha en fin kveld.
Takk for diktet 🙂 Eg gler meg og til vår, og håpar at i morgon, då finn eg kanskje dei første spirene i snøkanten!
egogverda:Våren lar nok vente på seg i hele landet, men de små tegnene, varmen fra sola, snøklokkene, ørsmå knopper på trea etc blir mer og mer følbare og synlige etterhvert. Ha en fin dag.