Google
Mørketid.
No står lauvtrea nakne.
Året stundar mot haust.
Det er på tida å vakne,
og berga alt som er laust.
Haustar det også i sinnet,
kjennes det vindfullt og kaldt?
Slit du med skrantande minne ?
Tek vintertankane deg alt ?
Men mist ikkje motet bror.
Det lysnar snart mot vår.
Sjølv om stormen vert stor
kjem tida att då du sår.
Du sår ikkje berre i hagen.
Finn fram nye tankefrø,
og gle deg stort til dagen
du nygrodde tankar kan strø.
Hausten er ei underleg tid,
frå fargeprakt til uver og mørkre.
Dess lenger ut over året det lir,
kjem sinnet si sjeletørke.
Eit ljosglimt er julestjerna.
Ho lyser opp i mørketida.
Tankemørkret ditt kan ho fjerna,
og mana fram di ljose sida.
16.11.2009.M-m.
6 kommentarer
Så flott dikt:))
stavangerinmyheart: Takk. I dag som regnet høljer ned her i Bergen kikket jeg gjennom gamle skriverier, da fant jeg dette Det kan passe til både dagen og høsttiden.
Ha en fin helg.
Det var fint…. :)) Tankefrø og nygrodde tanker hørtes vakkert og oppløftende ut :)) God helg videre til deg og dine :))
Det diktet passet knallfint nå. Det er bare å pakke seg inn og kose seg med å gå på kafe m.m. Ha en fin dag imorgen søndag! Nå hører jeg på en sprelsk svensk jazz på Spotify!
mimremor: Det gjelder å finne inneaktiviteter når været jager en inn. Jeg bladde gjennom skriveriene mine i høstmørket og fant verset jeg publiserte i går. Kjekt at det falt i smak.
God helg.
annebe: Takk. Det er utrolig hva en kan rote fram av gamle skriblerier når en først begynner å bla i dem. Dette fant jeg kunne passe både til stemning og årstid.
God week-end.